گفت و شنود با دوستان

 گفت و شنود با دوستان 

من که دیگر هنگ کردم ، وای من

پیش روی پیـــــــــــــــرو دانای منگفت و گوی ما دو ، زیبا می شود

هم چو رودی سوی دریا می شود

تو روان بودی و جاری همچــــو رودبنده بودم منجمد ، دستــــــم نبودجای شعرت روی چشم و دیده امپیرو دانا نکن شرمنـــــــــــــــده ام

 ازچه رو هنگ اینچنین استاد ما 

پیرو هست یگ قطره و دریا شما علم و دین و معرفت دارد فنائی بیشمار من و شعرم یش استاد شرمسار

این دوبیتی که سرودی بهترین پاسخ بُوَد

کرده معلومم اراده داری و راسخ بودمی ستایم روز و شب احساس تومی فشارم دست پاک و آن دل حساس تو