
روزگاری که تو هستی زیباست
عطر تو پابرجاست
عشق تو هم با ماست
غرق افکار و مرام تو شدم
بی تو اما سخت است
ساکت و سرد و خموش
تو که هستی همه جا نورانی ست
کی دگر باره شبم طو فانیست
ساحل امن تو را ارج نهم
سینه ام نیست سراب
همه عشقاست و امید
که تقدیم تو میگردد باز
پیرو
روزگارم خوش و خرّم ، زیباست
روزگاری که پر از رویاهاست
پیرو م گشته معاصر با من
عطر رویایی پیرو به فضاست
من چقدر آدم شادی هستم
که دلم ثروت پیرو داراست
غرق افکارشم و دانش او
عشق دیرینه پیرو با ماست
ساکت و سردم اگر مبهوتم
که چرا من این جا او آ نجاست
کاش طوفان شود از غصه من
که دلم در غم عشقش دریاست
می نویسم که بگویم تبریک
روز ، روز دوستی در دنیاست
باد ایام به کامت و مبارک روزت
که به دل از غم تو صد غوغاست . . .
عادل فنائی
به سان رود...
که در نشیب دره..
سر به سنگ می زند...
رونده باش...
امید هیچ معجزی ز مرده نیست...
زنده باش...
«هوشنگ ابتهاج»
سلام . شعرتون واقعاً زیبا بود . دست مریزاد . . .
روزگارم خوش و خرّم ، زیباست
روزگاری که پر از رویاهاست
پیرو م گشته معاصر با من
عطر رویایی پیرو به فضاست
من چقدر آدم شادی هستم
که دلم ثروت پیرو داراست
غرق افکارشم و دانش او
عشق دیرینه پیرو با ماست
ساکت و سردم اگر مبهوتم
که چرا من این جا او آ نجاست
کاش طوفان شود از غصه من
که دلم در غم عشقش دریاست
می نویسم که بگویم تبریک
روز ، روز دوستی در دنیاست
باد ایام به کامت و مبارک روزت
که به دل از غم تو صد غوغاست . . .