برای دوستان

مونس و غمخوار من گاهی به حرفم گوش کن

دوستت دارم غروب وقتی نمایان می شود

دوستت دارم نگارم ، پیرو جنت مکان 
گردهم لب را به تو عمرت دوچندان می شود ؟

شاعره

مونس و غمخوار و همراهم تویی

گوش جان را میدهم بر تو عزیز

در غروب عاشقان با یاد تو سر میکنم

لب به جام و باده لبهای تو تر میکنم

پیرو گوید شاعره ای مهربان نازنین 

چشم را از هجر رخسار تو بر در میکنم 

اتتظارم تا بیایی و نشینی نزد من 

این دعا را روز و شب در نزد داور میکنم

شدم ائینه ای انگار که در من بنگرد خود را 
عجب شیرین زبان بود دختر رفرهیخته زیبا

شدم ائینه و با او به نزدش گفتگو کردم 
با قلب عاشق وسردم نکن تکیه بمن ی کوه پر دردم

 

سلام و درود بر شما کاظمی 

که از خوبرویان و مهروی درعالِمِی 

بوَد علم و دانش شغلی ز پیغنبران 

عجب رشغل نیکی توداری در اینجهان  

ارزویت را به جانم میخرم جانانه ای 
بی نه در زنگ شاید بود افسانه ای 

لحظه های زندگی سزشار از عشق خدا 

شادمانی عشق وخوشبختی بود در خانه ای 

این پیام قلبی سرشار از عشق خداست

مهربان نسرین عزیز است با صفاست 

بادلی گسترده و پاک لبریز از عشق و امید 

عشق نسرین بانو این خوب عزیز ما خداست

      

دعایت میکنم رفع گرفتاری شود ای مهربانم 
غم و درد تو را ای مهربان از خود بدانم 
تو و ارامشت هست ارزوی قلبی من 
من آن شاگرد کوچک هستم و استاد ندانم

 

 
از یاد نبردم که در قلب نهانی
بیگانه نه که دوست تویی راحت جانی

این دام تو بردار که اسیرتو شدم من 
من عاشق روی توشدم در دم و انی 

 

از من تو گذشتی و گذر کرده ای ای دوست

رفتی ازین مسلخ درگیر زمانی