دوستت دارم

نی چشم ببپوشم ونی از خویش برانم 

تا هست ابدالاهر کنار تو بمانم 
خواهم که بگیرم در اغوش گلم را

پروانه ام این روشنی از خویش بدانم

شادان وغزلخوان شو که نذر تو قبول است 

این غم بکناری شادی به وصول است 
پاییز برفت باز زمستانی دگر شد 
ان هم برود وقت بهار عین فصول است