زهره نساجیان

انعکاس نور زهره در فضای اسمان 

می درخشد به چه زیبا میرود تاکهکشان

جام زیبائی زاشگ چشم پر گردیده زهجر 

عاشق است و عشق میسوزاند همیشه در جهان

[

باغ شعر و خزل

حضرت ادم برون گردید زجنت ای حبیب 

مکر ابلیس لعین ای یار من بی ادعاست

شعر تلخ بسیار زیبا است برایم ای حبیب 

شعر زیبای شما مواج دریایی بود بی انتهاست

 

ساغر دل

متنظر هستم به روی نوگلی زیبا و ناز 

مریم است ناز دارد هزاران ناز و راز 

 راز او در افرینش خالق هستی بگفت 

به چه شیرین است ساغر باز میگوید و باز

تندیس تنهائی

 

پرسید عزیزی از نگاری گر حق بدهد ی اختیاری 

با ماه زمین چه میکنی تو درخواب نه بل در بیداری 

اون لحظه بدون مگث گفتم مختار اگر باشم وهستم 

هر فاصله ای رو بر میدارم تا اینکه نباشه هیچ دیواری

این حافظه جز سنگ طلا نیست 

غیرش خیالی بخدایم به خدا نیست 

از عالم و آدم خبری هست درین مُلک 

از یار عزیزم دل من هیچ جدا نیست

الحق که چه خوب و نیک گفتی 

دانی  که درست و شیک گفتی 

حرف تو بجای خویش زیباست 

تندیس زتنهایی نه که رهزن دلهاست

تندیس تنهائی

پرسید عزیزی از نگاری گر حق بدهد ی اختیاری 

با ماه و زمین چه میکنی تو درخواب نه  در بیداری 

اون لحظه بدون مگث گفتم مختار اگر باشم وهستم 

هر فاصله ای رو بر میدارم تا اینکه نباشه هیچ دیواری

تک بیت های بداهه

داری هنر عشق به کف یار گرامی 

احسنت به شما باد که من هیچ ندارم

من خاک پای یاران هستم درین زمانه

برتو سلام دارم ای یار جاودانه 

امان از غارت عشق برده تقوی راز این دل 

که غارت شد دراین خانه تمام نامرادیها

راه زندگی

فاطمه رنجبر است دختری با سن جوان 

پروفایلش گوید هست مجرد بود او از گیلان

مهربان هست و رئوف صادق و با ایمان است 

فاطمه دختر زیبایی که هست در ایران

باحجاب است وبیزار زِ کذب و زود رنج 

مومن است و باخدا دختر ما با ایمان

سَطح تحصیل چه باشد اَدبش والا است 

با تعلق بود او به خواندن و نوشتن و رمان 

باسیاست ادبا کاری ندارند هرگز

فاطمه رنجبر است دختر پاک ایران

گفتگو

 http://easa.blogfa.com/#http://easa.blogfa.com/#

مردیست سعید   اهل ایران باشد

در فصول سال زاده  آبان باشد 

 آنچه خوبی هست درین جهان زیبا اوصاف سعید  باشد و در جان باشد شغلش چو من  انتظار است یاران

رنگ عشق او مشگی  ی درمان  باشد

وطن در ادبیات ایران

هر زمان کز وطن خویشتن آیدیادم

به فلک می رسد از عشق وطن فریادم

جان بقربان وطن بادکه در مکتب عشق

بجز از عشق وطن یاد نداد اُستادم

احمد شاهرخیان --معاصر

خلیج فارسم من بازوی سُتوار عمانم

ز هرمز تا هویزه بی قرار از عشق ایرانم

چو مروارید کیش از گردن ایران در آویزم

چو کارون آب نیلی را به کام نیشکر ریزم

محمد تقی حر آبادی فراهانی --معاصر

ای عرب  بنشین به جایت جُرم خود سنگین نکن

تو خلیج فارس را بانام خویش ننگین نکن

این خلیج از سالها در مُلک  ایران بوده است

آب آنرا ای عرب باخون  خود رنگین نکن

کاظم حمیدی شیرازی (کاظم)معاصر

ایران من ای خاک همایون من ایران

ای عشق تو آمیخته با خون من ایران

ای منبع الهام  من ای شور رتو جاری

 در شعر تر و نغمه موزون من ایران

حسین منزوی --معاصر

برگزیده از کتاب نمک کلام --بخش وطن

 

پستی زیبا

قشنگ ترین پستی که یک پسر گذاشته بود:

ما به دنبال خوش گذراندن لحظات جوانیمان با آنها..آنها به دنبال ساختن زندگی رویایی با ما...ما به دنبال تکه ای از بدن آنها...و آنها به دنبال نوازش مردانه از ما...

گاهی اوقات ما مردها چقدر بی رحمانه برای نوازشی شهوت می طلبیم ...

و آنها نه ضعیف اند و نه احمق ...فقط مهربانند همین !! 

پیرو

گرچه دنیای مجازی پراز ابهام شده 

حرفها همچو فضایش پر از ایهام شده 

بازهم دلخوشم و شاد ازین حال و هوا

همچو"پیرو" دل یاران پر از الهام شده 

گیتی رسائی

غم نامه

   

گرمی و عشق وجود با اِنجماد هَمراه شد 

سِینه مالامال دردپرُ کینه و پر آه شد 

سر به زانوی غم از خانمان جامانده ام

از چه رو اینعشق،از راه حق بیراه شد

غم بِسان شُعله سُوزانَد شَب وروز مرا 

شادی و عشق و اُمید گوئی تو اَندر چاه شد 

اُستِوار بود این بَدن مُحکم چو کوهِ صخره ای

صخره ها نابود گردید و سَبُک چون کاه شد 

هَمره باد خَزان این سو و آنسو می  پرید

تا که از سرمای عشق دراین شِتا آگاه شد 

آسمانم بی ستاره گشت و ظُلمَت در دلَم

آسمان امشَبم تاریک گشت بی ماه شد  

پیرو گویا برزخ و دوزخ بوَد این زندکی 

عاقبت پایان بگیرد آخِر اینراه شد

   

عشق بارانی من باتو

لَعل و نگین با تو جِنان روشن است 

عشق بارانی تو با من است 

یاد تو هست بر دل من تا سما 

لیلی نوشت های تو هم با من است 

لاف نزنم باتو بگویم کنون 

دشت مجازی باتو چون گلشن است 

یاقوت و درُ در برتان هیچ نیست 

پیرو بگُفت لیلی وبِت اَحسن است

مشاعره..2

به عادل فنائی ترک ملکانی، سلام دارم من ای یارا 

فرشته در برش دارد و حورالعین دانا را 

مگر شیراز تُرک دارد که حافظ حاتم طائی شده یکدم 

که با یک خال هندویش ببخشد او سمرقند و بخارا را 

 سلام و صد سلام استاد خوش محضر نگارا !

علی آقای پیـــــــــــرو ! بهترین استاد ! یارا !

شما خود حاتم طایی به بذل مهــر می باشید

دگـــــــر لطفاً نکن شرمنده با آقایی ات ما را . . .

  

منم پیرو بتو مایل کریم و اهل دل عادل 

خجل هسنم به درگاهت،فنائی نیستم قابل 

بزرگی از شما باشدره علم و صفا باشد 

که استاد بزرگ ما فنائی با خدا یاشد